Paradox van Lynds

Peter Lynds, een 27-jarige universitaire dropout, beweert de2500 jaar oude paradox(en) van Zeno opgelost te hebben. En wat de aard van tijd is. Net als Einstein is hij uit het niets verschenen met een artikel dat het paradigma in ons denken over tijd, kan verschuiven. Zijn stuj wordt in het wetenschappelijk tijdschrift 'Foundations of Physics Letters' gepubliceerd. En op het web woeden nu bij universe today, bij MIND Exchange en Slashdot hevige discussies over Peter Lynds en zijn idee van tijd. T H E Q U A N T U M M A C H I N E volgt de ontwikkelingen rondom Peter Lynds en zijn publicatie. Lynds centrale thema is dat tijd niet in te delen is in een aantal exacte/discrete momenten. Een moment bestaat altijd uit een interval van twee momenten. Je kunt proberen nog preciezer meten, maar het zal altijd mogelijk zijn om van dat moment een nog (oneindig) kleiner interval te bepalen. Bij Cern is het inmiddels fameuze artikel getiteld 'Time and Classical and Quantum Mechanics : Indeterminacy vs. Discontinuity' op te vragen. Bij de Guardian staat een online interview met Lynds. Het belang van het stuk is nog niet duidelijk. In de fora wordt zelfs beweert dat het een hoax is. Bovendien hebben gezaghebbende wetenschappers en bladen nog geen commentaar gegeven. Maar op het eerste gezicht lijkt mij dat Lynds een variant op paradoxen van Zeno van Elea heeft bedacht. Zeno was een volgeling van Parmenides. Parmenides nam aan dat het universum ondeelbaar was, terwijl het toen gangbare wereldbeeld was dat de wereld in objecten op te delen is, tot aan atomen toe. Zeno bedacht een aantal paradoxen om te bewijzen dat je tot absurde conclusies moet komen als je de wereld beschouwt als iets dat in 'objecten' in te delen is. De bekendste paradoxen zijn Achilles en de Schildpad en Zeno's Pijl. Een variant is de Dichotomie. Een voorbeeld van de dichotomie afkomstig uit '101 filosofische problemen' is het omslaan van een bladzijde. Als je een bladzijde wilt omslaan moet je dat eerst doen voor de helft, vervolgens voor een kwart en daarna voor een achtste, etc. Je moet een bladzijde dus in een oneindig aantal kleiner wordende stukjes omslaan. Je kunt volgens Zeno niet een oneindige reeks van bewegingen in een bepaalde tijd maken. Beweging bestaat niet. In bovenstaande link beschrijft Lynds een aantal alternatieve oplossingen van deze paradoxen. Wat Lynds volgens mij beweert is dat je ook tijd niet in een oneindig aantal stukjes kunt opdelen en dat, redenerend volgens Zeno, ook tijd niet bestaat. De ene paradox lijkt ingewisseld voor de andere. Daarentegen concludeert Lynds dat er geen absolute positie van een bewegend object te bepalen is op een bepaald moment in de tijd omdat een moment altijd uit een interval bestaat. ZENO'S PARADOX: A RESPONSE TO MR. LYNDS van Eric Engle is wat degelijker dan mijn weerwoord. Of we een nieuw paradigma krijgen is nog niet zeker, maar een leuke filosofische discussie over tijd is het in ieder geval aan het opleveren. En ook over het bewustzijn heeft lynds nog een artikel voor ons in petto. Hier is alvast mijn kleine bijdrage: In onderstaand plaatje kun je niet tegelijkertijd een vrouw en een heks waarnemen. Onze hersenen lossen dit door ze 1 voor 1 te laten zien en het begrip tijd te introduceren.