Freelancester

Friendster is hot, althans in Amerika. Fransisco van Jole was uiteraard een van de eersten om dit internetnieuwtje aan het grote publiek te melden in Volkskrant Magazine en SmallZine. In Amerika groeit het Friendsternetwerk razendsnel. Dat is niet zo raar want Amerikanen zijn in staat om je als vriend te beschouwen nadat je ze de weg hebt gevraagd. Maar je kunt voor Friendster nog andere toepassingen bedenken; Probleemoplossende netwerken (solvester), vrouwennetwerken (womenster), politieke netwerken ((Politicster) bijv. Wouter Bos). Het zoekprofiel stem je af op de soort toepassing. Volgens mij is het een ideaal systeem voor freelancers. Ook zij werken via persoonlijke netwerken. Als iemand een opdracht heeft waar hij meerdere mensen voor nodig heeft dan kan hij via via in het netwerk aan de juiste professionals komen. Er zijn natuurlijk wel marktplaatsen die opdrachtgevers en freelancers met elkaar in contact brengen. Maar de meeste opdrachten gaan toch via het informele circuit. De techniek van een friendster sluit hier uitstekend bij aan. Het probeert de bestaande communicatiekanalen niet te vervangen, maar breidt de mogelijkheden om te communiceren juist uit. Een ander sterke punt van Friendster-achtige sytemen is dat het de grote zwakheid van internet omzeilt; de betrouwbaarheid van de informatie. Zonder enige controle kunnnen je op Internet een andere identiteit aannemen of verkeerde informatie verspreiden. Met Friendster is dat door de sociale controle moeilijk. En waarom was Fransico van Jole nu uiteraard een van de eersten? Omdat hij die sterke punten van Friendster (al weer 2 jaar geleden) heeft beschreven in Valse Horizon, voordat Friendster bestond.