17e eeuwse wetenschap

Het Amboinsche Kruidboek is het 6-delige levenswerk van natuuronderzoeker Georg Everhard Rumphius (1627 - 1702), een Duitse botanicus werkzaam voor de VOC op Ambon. Dit 17e eeuwse boek, heeft een woelige geschiedenis achter de rug. Bij het manuscript gingen de tekeningen verloren door een brand. Nadat zijn zoon en een andere tekenaar alle tekeningen opnieuw gemaakt hadden, ging het boek tijdens de verscheping naar Nederland verloren. Een achtergehouden exemplaar bereikte later, alsnog, Amsterdam. De VOC vond echter dat het boek te veel gevoelige informatie bevatte. In 1742, 39 jaar na zijn dood, verscheen Het Amboinsche Kruidboek pas. En nu heeft Eric Buenz, de wetenschappelijk waarde van het boek herontdekt. Tijdens een discussie over etno-botanica - het speuren naar geneeskrachtige planten of grondstoffen waaruit pharmaceuten medicijnen kunnen synthetiseren - kreeg hij de inval om in oude boeken naar de geneeskrachtige beschrijvingen van planten te zoeken. Buenz zocht in Het Amboinsche Kruidboek naar planten die niet matchen met gegevens uit napralert een database met beschrijvingen van natuurproducten. Hij vond een paar matches waaronder Dracontomelon sylvestre, een plant die volgens Rumphius helpt tegen vuurpies, ook wel gonorroe genoemd. Na dit eerste succes, is Buenz ook ander oude werken aan het scannen. Volgens Wired, kan de farmacie-industrie met deze methode miljoenen besparen op het ontwikkelen van nieuwe medicijnen. Het kan ook een toevalstreffer zijn geweest, want Het Amboinsche Kruidboek wordt naast een ander werk van Rumphius, de rariteitkamer, geroemd om de wetenschappelijke kwaliteit. En zelfs nu nog wordt een deel over orchideen gebruikt en kun je dat bij Amazon bestellen.