donderdag, oktober 28, 2004

Nederlands web(oor)logje

Fransisco van Jole heeft een punt. En dat blijkt goed uit de reacties op de betreffende weblogs na de uitzending van B&W. Ik heb geen enkele van de betrokken sites op een inhoudelijke reactie op de discussie kunnen betrappen. De redacties spelen, zoals we van ze gewend zijn, alleen op de man. Het enige trucje dat ze beheersen. Alle posts over de uitzending gaan over 'het vingertje'. Ook in de reacties van de 100-en groupies moet Jole het ontgelden. Wat een niveau. Zo wordt het nooit wat met weblogs in Nederland. Vooral niet als GS en VK in de andere media als DE voorbeelden van weblogs worden aangehaald. Ik snap ook niet zo goed waarom juist in Nederland die treiterweblogs zo populair zijn. De Engelstalige top100 weblogs ziet er toch iets anders uit. Waarschijnlijk krijgen die Nederlandse treiterlogs te veel aandacht. DOODzwijgen dus.

Homo floresiensis

Hobbits hebben echt bestaan. Op het Indonesische eiland Flores zijn 18.000 jaar oude skeletjes ontdekt van tot nu toe onbekende dwergmensen die niet groter waren dan een meter. Deze mensjes gebruikten gereedschapjes en 'joegen' op kleine olifantjes en reuzeratten. Nature heeft een special over deze Flores mensen. Natuurlijk hebben ook de BBC en National Geographic items over deze spectaculaire vondst. De mogelijkheid bestaat dat deze dwergmensen nog steeds leven of nog niet zo heel lang geleden zijn uitgestorven. Geoloog Gert van den Bergh, een van de opgravers, vertelt aan Noorderlicht dat onder de huidige eilandbewoners dorpsverhalen de ronde doen over encounters met aapachtige mensjes.

dinsdag, oktober 26, 2004

RFID camera

Op vakantie hebben ongetwijfeld tientallen touristen mij onbedoeld gefilmd en gefotografeerd. Helaas krijg je die foto's zelf nooit te zien. Waarschijnlijk word ik zelfs weggephotoshopped. Dat doe ik wel, als het even kan, met ongewenste touristen die mijn plaatje van authentieke locals in hun natuurlijke habitat of mijn national geographic waardige shot van een historisch hoogtepunt, verpesten. (zie foto: zoek de tourist) Op vakantie kwam ik op het volkomen nutteloze idee dat het mij aardig lijkt om te kunnen zoeken op foto's waar ik op sta. Een grove manier om dit te achterhalen is als digitale camera's in de exif-info van de foto's, naast datum en tijd, ook de coordinaten van de plaats waar de foto is genomen, zouden vastleggen. Dit soort toestellen zijn te koop. Het nadeel is dat ook jij moet bijhouden waar je bent geweest en wanneer. Daarvoor zou je wel gps-trackers hebben. Of als je op die tijd en plaats ook foto's hebt genomen dan zou je de exinfo kunnen matchen op tijd en plaats. Beetje omslachtig. Het werkt misschien beter met RFID. Als we toch mensen voor medische doeleinden gaan implanteren met rfid-chips

vrijdag, oktober 22, 2004

Terrourisme in Egypte

Ben weer terug in blogland na 3 weken reizen door Egypte. De meest rustgevende momenten op vakantie: 's nachts in een oase, in mijn eentje drijvend in een zwembad met water uit een hot spring, kijkend naar de ongeloofelijke sterrenhemel en lurkend aan een sheesha met honingtabak. 's Ochtendsvroeg liggend in de kussens van een hostel in Dahab, zonder andere touristen, uitkijkend over zee, met de mooie zangerig stem van een koranlezer op de achtergrond (na uren in de bus naar cassettes met koranteksten geluisterd te hebben en 5 dagen in een hotel in Luxor naast een minaret, kan ik sommige koranlezers wel waarderen) Wat een land dat Egypte, land waar: mannen eelt op hun voorhoofd hebben van het bidden, waar je lemonjuice en koffie gebruikt in het koffiehuis en whiskey, bier en hasj op feestjes achter gesloten deuren, het verkeer in Cairo zichzelf regelt, faraonische plaatsen lijken op Disneyland-attracties, duiktouristen het koraal in de Rode Zee als sprinkhanen kaalvreten(terrourisme), moslims niet weten wie Darwin is en wat evolutie inhoudt, 9-11 het referentiepunt is, de lonely planet voor touristen is wat de Koran is voor de egyptenaren en touristen aanspreken en uitkleden een grotere nationale sport is dan voetbal. Land van ongekende gastvrijheid en gastheerschap, van ezelkarren en peugeot 504's, van kamelen voor de touristen en 4WD's voor de bedoeien, van half ontbloote westerse touristes (terrourisme), van roadblocks en om de 100 meter een agent, van een 5000 jaar oude beschaving, van Ramses II die een nog groter ego had dan Mido. Deze boeken en links hebben ons, naast de Lonely Planet, geholpen onze weg te vinden: De vijfdelige romanserie over het leven van Ramses II van Egyptoloog Christian Jacq. De boeken lezen makkelijk weg op vakantie en beogen een beeld te geven van het dagelijkse leven in de tijd van de farao's.